[ .:.:.b.l.u.e.s.k.i.e.s.:.:. ]

<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/18722139?origin\x3dhttp://angpambansangbiskwit.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

~;~;~;~;~;~BLUESKIES~;~;~;~;~;~

- click the circles at the left for navigation -

Hit Counter

Ito ang dilemma ko. Anong gagawin mo kapag gusto mo yung ideals ng org, gusto mo yung mga mission at vision niya pero feel mo wala kang pag-asa para sa growth? Yung tipong la masyadong ginagawa, hindi masyadong maganda yung pamunuan nung huling taon, yung tipo bang hindi kayo binigyan ng pagkakataong mag 'learn the ropes' at wala masyadong enrichment activities. Isa rin siyang org na kung saan minsan feel mo lahat ng mga higher batch ay naka block off, isang grupong eksklusibong kung saan kailanman kang hindi mo mapapasok.

Ako, di ko alam. Pamatay pa naman yung schedule ko ngayon. Katulad ng sinabi, wala masyadong ginagawa, wala pa akong kamuang-muang sa kung ano talaga ang role ko sa org na to, kahit pa man isang taon na akong member niya. Grabe. Yung mga kai-kaibigan ko panaman sa org, lahat daw di sasali ulit. Nawalan na daw sila ng pag-asa. Sumali lang ulit ako dahil may pag-asa pa akong natitira para sa kanya, pag-asang ito na ang taong uusbong na talaga siya. Kaya nag sign-up ako para sa reapplication. May GA kami ngayon, mamaya, at sa totoo lang ewan ko lang kung anong i-eexpect ko. Ewan talaga. Hay naku, bahala na nga talaga si Batman!

NOTE: Para sa mga nakakaalam, hindi to ESS, ha. Basta. :P

||'| still waiting @ 3:31 PM |'||

by popular request

Alam kong maraming nag rerequest nito (wish ko lang hahaha) kaya eto:

Ling (Zero)(MARS Opening Theme Song)

Artist: Alan Ke You Lun

Lyricist: Alan Ke You Lun

Song: Zhong Guo Hui

Arrangement: Zhong Cheng Hu

cong lai bu xiang xin wo de shi jie ke yi you duo wan mei

tong ku ji mo hai you yi xie pi bei

bu yun xu zhao ren sui yi

jin ru wo de ling du kong jian

ning yuan gu du lan de zai qu xiang shui

*lia ge ren yi qi shi fou zhi shi de dao yi zhong an wei

zheng tuo guo qu ran hou wang ji yi qie

mei xiang guo you tian wo de jie ju hu ran quan bu gai bian

shui hui zhua zhu wo de wu li shuang bi

zen me hui iku

(shui cuo shui dui wei shui bao qian)

bu hui zai ku

(shui cuo shui dui wei shui qiao cui)

**zou ru ling du kong jian deng dao yi qie fen lie

jiu suan ai de wei xian wo men yi qi mian dui

lai bu ji de fang bei mei ting guo de shi yan

yao

wo zen me xue hui duo le ai de ming tian

***zou chu ling du kong jian zhong yu yi qie fen lie

jiu suan ai de hen lei wo que bu hui hou hui

fang xia suo you fang bei yi qie dou wu suo wei

tao chu hei an shi jie kai shi xin de ming tian

xin de ming tian

repeat *

repeat **

repeat ***

xin de shi jie

Translation

Never believed how perfect my world could be

Pain, loneliness, and also a bit beaten

Prohibited from finding people as one wishes

Entering my zero degree space

Would rather be lonely, too lazy to think about who

Is a kind of comfort received when two people are together?

Struggling and then forgetting everything

Never thought that one day my ending would actually all change

Who would grab my powerless pair of arms

What's the reason for crying

(Who's right, who's wrong, feeling sorry for who)

Won't cry again

(Who's right, who's wrong, distressed for who)

Entering zero degree space, waiting until everything is broken

Even love's dangers, we'll face it together

It's too late to defend, a promise never heard

How do you want me to learn, a tomorrow with more love

Exiting zero degree space, everything;s finally broken

Even if tired from loving, I won't regret it

Putting down all defenses, everything doesn't matter

Escaping the dark world, starting a new tomorrow

A new world

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

;) mp3? Phone or personal request na lang yun. At eto, gagawa na ako ng panibagong post kasi, wish ko lang, ang HABA na neto.

||'| still waiting @ 2:54 PM |'||

grrrness

first sem pa lang...actually, kasisimula pa lang pero sobrang pagod na ako...hirap na hirap na ak maka-keep up, lam mo yung feeling na lagi kang hinahabol, yung hindi ka man lang makaramdam ng pahinga...kasi laging pagkatapos ng isang trabaho may panibago na naman...at ayoko na....

kasi ngayon naman ilalabas na ang first issue ng daluyan (newsletter ng buklod kung san ang head ay si faye) tapos nagulat ako kasi oo nga pla bukas na ang deadline! kasi ndi mo man lang namalayan na eto na yun...ndi ako natutuwa sa proseso kasi nanggaling ako sa aninag kung san pinangunahan ko yun at aware ako sa mga pangyayari at ako ang nagca-call ng shots. tapos sabi ba naman niya sakin..."aya kelan ba deadliest deadline para ma-layout mo yung articles?" hindi ko ineexpect yun...alam kong alam niya na kahit papano ay may training ako sa paglalayout pero siya ang head di ba? bakit ako yung inaasahan niyang gumawa? ano yun? ako lang ang mag-lalayout ng lahat tapos gagawa pa ako ng articles? grabe...bakit ako lagi? ndi ata unfair yun kasi ndi ko pinili ang lupon na ito para maging alila ako kasi yun na talaga yung nararamdaman kong treatment. isa pa, parang mas marami ang trabaho ko sa kanya di ba? ndi naman excuse ang acads dahil meron din akong ganun...isa pa ndi ko naman pinili itong posisyon ko, siya na ang kumuha sa akin para gawing daluyan bebe... kumbaga, nawalan ako ng choice....

napapagod na talaga ako...sa totoo lang gusto ko munang tumigil at matulog dahil mga ilang araw na rin akong ndi nakakatulog ng matino...gusto ko nang magkonsulta sa isang counsilor o kaya psychologist o kaya psychiatrist...ang hirap hirap kasing i-meet ang lahat ng may ineexpect sayo...pamilya mo, kaibigan mo, academics mo, at org mo. Di ba parang dapat last priority ko ang org? parang baligtad na ata ang mundo kasu yun na ang nauuna ko....tama na....nahihirapan na ako eh....

SP Refresher at Commitment Check ng Bukids isinaganap

Noong Hunyo 14, 2006 nagsama-sama ang mga Bukids sa Sunken Garden para sa isang SP Refresher at Commitment Check na nagsilbi na rin bilang kanilang Integrating Activity.

Nagsimula ito sa pagkakaroon ng isang larong pinagunahan ng Lupon ng Pag-aaral at Pananaliksik (Lupag). Pagkatapos ay nagkaroon ng pagtatalakay ukol sa mga napapanahong isyu tulad ng katayuan ngayon ni Manny Pacquiao bilang isang public icon, ang pag-akyat ng kauna-unahang Philippine team sa Mount Everest at ang pag-aaway-away ng mga TV networks ukol sa exclusive coverage nito ang ang pinakahuli ay ang kakatapos pa lang na (ok...kelangan ko ng tagalo for recently concluded bout between UP Buklod Isip and FOPC) ...next tym ko na itutuloy sami tao...

||'| still waiting @ 11:16 PM |'||

nung naiba ung music bigla....

inaranasan niyo na ba na may ka-chat ka kahit na ayaw mo talaga siyang ka-chat tapos nag-pplay sa windows media player mo yung tumatama sa nararamdaman mong ayaw mo na talaga? tapos habang ka-chat mo yung taong yun...actually, kaibigan mo siya, umiiyak ka kasi ang sama ng loob mo, hindi sa kanya pero sa mga pangyayari...at dahil na rin siguro sa sariling katangahan mo...na habang nag-ttype ka ay gusto mo lang talaga ay makapag-type ka rin sa blog mo dahil hindi mo na kaya mga nararamdaman mo, mga kaasaran mo, mga bagay na itinatakwil mo na dahil sa hirap na dinaranas mo palagi na lang sa kagagawa nito....tapos naririnig mo lang ang boses ni ben folds five na kumakanta ng golden slumbers at sa loob loob mo rin ay gusto mo na talagang matulog at hayaan na lang ang ka-chat mo na mamroblema? yung tipong naaasar ka na, nagsisisi kung bakit ka ba talaga pumasok sa hindi mo naman talaga intensyong pasukan pero napasubo ka na rin...kung sa bagay hindi ka rin naman talaga masisisi kasi hindi mo alam na ito pala ang mangyayari sayo....ngunit habang lahat ng ito'y nangyayari...bigla ba namang nag-iba yung music at naging happy happy na...kaso ndi ka pa talaga happy happy at ayaw mo pang tumigil sa kaaiyak...nabitin...kaso kahit anong gawin mo parang binitin na talaga ng tadhana mo ang sama ng loob mo dahil biglang narinig mong bumukas yung gate at natakot ka na baka ate mo na iyon galing sa gimik yun pala kuya mo lang pala...tapos yung katulong niyo biglang papasok sa pinto at kinailangan mong tumayo dahil may nakaharang sa pinto at hindi niya ito mabuksan tapos biglaang tumawag yung ate mo na gustong makipag-usap sayo kahit na ilang beses mo nang sinabi na mawawalan ka na ng batt....at nawalan ka nga ng batt...at lalung lalo na, binibigyan ka ng options ng ka-chat mo na ni kahit isa dun para sa iyo, ay hindi magandang option...nung bigla na lang naiba yung music ....naranasan mong putulin ang daloy ng luha mo, kahit hindi mo pa gusto dahil may ibang nangangailangan sayo...habang ang sarili mong pangangailangan ay napilitan kang itaboy na lang .....

pero naiba na naman...come on na ni ben jelen at na-realize mo na hindi mo talaga kayang patigilin yung luha mo kahit na gusto ko na talagang kontrolin....kaya wala kang magawa kundi sumagot ng okay na may kasamang smiley sa ka-chat mo....tapos wish mo lang ay nababasa na to ng mga taong makakatulong sayo dapat kasi medyo lang mahigit isa't kalahating oras ka ng umiiyak at record na ito para sayo at kailangan mo na talagang makaramdam ng comfort sa kahit sinong tao kahit na galing sa textmate mo na imposible namang makakabasa ng entry na ito...dahil sobrang sama na talaga ng loob mo at hindi ka na makahinga at sumasakit na ang ulo mo....

||'| still waiting @ 11:46 PM |'||

where art thou my language?

it's just so funny when people i know still use Shakepearean freakin language when they make poems, proses and any other kind of literary forms. I mean c'mmon, freak! The fact that you're living in this make-conyo (i really don't know how to produce n-ye from this computer, hahahaha)-it's-so-cool-to-speak-other-different-languages-and-c'mmon-let's-all-mix-them-up-together-thus- one-result-is-what-we-call-the-Taglish-language century guarantees that you certainly do not belong in the Shakespearean world and would you just please use your own language!!!!! I mean thee and thou aren't even present in their everyday language so why bother? they're just making their lives harder! i mean i would like a poem better if the author had used words like....."so tell me baby can you shake it...if i can move it with you will you let me take it...i've been down on my knees screamin' take me, take me, take me, i'm yours...." (can you guess which song i took this from, constantina? :P) rather than a poem with the title "how do i love thee?" wahahahahahaha! if you guys only knew who i'm talking about, you would laugh too!

anyway..i'm currently trying to view jerick's profile in friendster and what do you know?!!? access to his full profile is only limited to his close friends....grrrr! gimme a break! i really miss my forever groupmate in eng 10 and i'm bummed that he graduated already...yep, and access to his profile is also limited to his close freakin friendster friends! now what literary what the hell is that i just used? can somebody tell me the answer? :P

||'| still waiting @ 5:19 PM |'||